فرش پازیریک و فرش ابریشم کرمان قدیمیترین فرشی است که در جهان یافت میشود که سابقه بسیار کهن در زمینه قالیبافی را نشان میدهد.
تاریخچه این فرش ها به بیش از دو هزار سال می رسد و در زمان هخامنشیان توسط صنعتگران بافته شده است.
اسناد باستانی باقی مانده مؤید این است که تاریخ فرش ایرانی به دوران قبل از میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) می رسد.
پس از ورود اسلام به بخشهای ایران، فرشهای فاخر ایرانی، بهویژه پارچههای ابریشمی، در دورههای مختلف تاریخی مورد تحسین مورخان و نویسندگان جهان قرار گرفت.
احکام شرعی با ظاهر کتیبه های انسان بر روی فرش مخالف بود، بنابراین کتیبه ها، اشکال هندسی، گل ها و برگ ها جایگزین کتیبه های انسانی شدند.
این امر آغاز دوران جدیدی در زندگی فرش ایرانی بود.
فرشهای قدیمیتر بینشهای شگفتانگیزی از تاریخچه خود ارائه میدهند، اگر بدانید که یک الگوی خاص از کجا آمده و نمادهای خاص چیست.
زمانی بود که طرح یک قالی شرقی را تقریباً میتوان از کشور، شهر یا حتی روستایی که در آن بافته یا گره میزدند استنباط کرد.
گسترش جهانی این الگو پس از گسترش تجاری بزرگ در اوایل قرن بیستم به این معنی بود که امروزه کمتر چنین است.
الگوها به طور سنتی با دست روی تخته های الگو کشیده می شدند – مانند نمونه های زیر و سپس دوباره گره می زدند.
امروزه نمونه های فرش به صورت دیجیتالی ایجاد و چاپ می شوند.
عکس تابلوهای طرح دار که بعد از آن فرش ها گره می زنند.
دو نوع الگوی اساساً متفاوت وجود دارد: طرحهای فرش میتوانند کل زمین را با یک نقش مکرر پر کنند یا حول یک مدالیون غالب متمرکز شوند.
قدیمی ترین فرش جهان که در ارمیتاژ نگهداری می شود دو و نیم هزار سال قدمت دارد.
در سال 1949 هنگام حفاری در کوه های آلتای در محل دفن رهبر پیدا شد و هنوز در شرایط خوبی است.
فرش شما می تواند تا زمانی که با احتیاط با آن رفتار کنید دوام بیاورد.
رازی وجود دارد که همه نمی دانند: برای حفظ فرش ایرانی، قدم گذاشتن روی آن بسیار مهم است. هرچه بزرگتر